Nakon “Bjesnila”, “Videodroma”, “Zone smrti”, “Muhe” i drugih filmova redatelj David Cronenberg 1991. godine upustio se u snimanje filma inspiriranog romanom “Goli ručak” (Naked Lunch) Williama S. Burroughsa, za koji se tvrdilo da ga je nemoguće ekranizirati. Film je na današnji dan, 27. prosinca iste godine pušten u kina u Sjedinjenim Američkim Državama, a u Velikoj Britaniji to je učinjeno 24. travnja 1992.
Godine 1953. u New Yorku William Lee (Peter Weller) zaposlen je u tvrtki koja se bavi istrebljivanjem insekata. U aparatu kojim radi često nedostaje otrovnog praha i Lee otkriva da ga njegova žena Joan (Judy Davis) uzima kao narkotik. I on se počne drogirati time, a tada počinju njegovi susreti s golemim kukcima koji govore. Nakon što gađajući čašu na njezinoj glavi u maniri Wilhelma Tella nehotice ubije Joan, Lee pred policijom bježi u tajanstveni grad, tzv. Međuzonu…
Cronenberg je za scenarij, uz motive romana o biseksualnom ovisniku, upotrijebio i elemente iz piščeve biografije te snimio film nadrealnog ugođaja, u kojem su halucinacije izazvane drogama izuzetno uspješno prikazane. Na dodjeli kanadske filmske nagrade Genie “Goli ručak” osvojio je većinu nagrada, među ostalima za najbolji film i režiju. Nagrade udruženja filmskih kritičara SAD-a, New Yorka, Bostona i Londona dobili su Cronenberg, za scenarij i režiju, te Judy Davis za najbolju sporednu ulogu.
Osim spomenutoga glumačkog dvojca, valja izdvojiti i nastupe Iana Holma, Juliana Sandsa, Roya Scheidera i Monique Mercure.
Goran Čelig